علی جون شعر میخونه

سلام بر دردونه ی خونه ی ما

عزیزخاله جون شعرای قشنگ یاد گرفته و برامون میخونه که ما رو غرق لذت و شادی میکنه از بس که این پسر شیرین شعر میخونه.وقتی علی جون شعرها رو میخونه با حرکات دست همراهه که این پسر رو خوردنی تر میکنه.حتی وقتی داریم باهم میخونیم و بهت یاد میدیم هم دقت میکنه که چه حرکتی داریم انجام میدیم که پسری هم همون حرکتو انجام بده.

دوکتور چه مهلبونه

درد منو میدونه

با شوخی و با خنده

میگه ملیض توچولو      توچولوی موچولو

برو بشن تو خونه         دوای تو همینه

تاکه بشی سلامت        خوشحال و خوب و راحت

 و اخر همه ی شعراش برای خودش دست میزنه و میخواد که بقیه هم تشویقش کنن.

کتری اب جوشم        روی اجاق میجوشم

وقتی  که داغ داغم           یه وقت نیای سراغم

این کار کار مامانه        مامان مهربانه(مهربانه رو نمیتونی بگی .میگی:مهلبا لبانه)

شعر یه توپ دارم قلقلیه و چندتادیگه که فکر کنم زرافه و اقا شیر  و فیل هم بلدی که من حفظ نیستم.

گل پسر بلا با ارمیا اسکوتر خریدن .که علی جون هنوز حرفه ای بازی نمیکنه ولی خوب کوچکتر از ارمیایی و جا داری تا یاد بگیری.

یه روز که با پدرجون بودی بیرون .به پدرجون میگی برام پنج تا توپ بخر.پدرجون هم برای تو و  هم دادا که جدیدا ارمیا صداش میکنی یکی یه دونه توپ خرید.هردوتا هم ابی رنگ که دعوا نیوفتید.